Podciąganie na drążku jest ćwiczeniem idealnym na rozwinięcie głównie mięśni ramion i pleców. Zastąpić nim można wiele innych aktywności, gdyż poza dwiema tymi głównymi partiami ciała angażuje jeszcze inne, między innymi brzucha. Nie kojarzy się ono jednak najlepiej- przede wszystkim widziane jest jako trening skierowany głównie dla wysportowanych, silnych kulturystów i o wysokim poziomie trudności. Ćwiczenia na drążku kierowane są jednak do wszystkich, zarówno mniej jak i bardziej wysportowanych, dla kobiet oraz dla mężczyzn. Pamiętać należy jedynie o prawidłowej technice i odpowiednim przygotowaniu ciała na wysiłek.
Drążek dla początkujących
Osoby początkujące, które nie mają wystarczająco wytrzymałych mięśni, aby podciągać się samodzielnie mogą skorzystać z pomocy ławki, na której wykonywać będą wyłącznie fazę opuszczania się, albo z gumy, która będzie świetnym wspomagaczem unoszenia i opuszczania ciała. Gdy możliwe jest już samodzielne podciągnięcie się na drążku, a mięśnie pleców i ramion przygotowane są na większy wysiłek, można rozpocząć prawidłowe ćwiczenia na drążku. Fazą wyjściową do każdego rodzaju podciągania jest swobodny zwis- z maksymalnie wyprostowanymi rękami. Szerokość rozstawienia ramion pozostaje względnie dowolna- zależnie od tego, którym partiom mięśni chce się poświęcić szczególną uwagę można wybrać rozstaw rąk ok. 20 cm, może być to szerokość barków, ale również nieco szerzej.
Podchwyt czy nachwyt?
Chwyty przy podciąganiu są dwa podstawowe: podchwyt i nachwyt. Pochwyt polega na takim ułożeniu dłoni, że czubki palców ustawione są w kierunku osoby ćwiczącej. Podciąganie nachwytem jest odwrotne- paznokcie skierowane są w przeciwnym kierunku, niż ćwiczący. Druga technika angażuje więcej mięśni pleców, dlatego też polecana jest raczej osobom mającym już doświadczenie w ćwiczeniach na drążku. Technik ćwiczenia na drążku jest wiele, trzeba jednak dostosować je do swoich potrzeb i możliwości. Wraz z upływem czasu można wprowadzać podciąganie o wyższym stopniu trudności, jednak warto zacząć od takiego, który najbardziej odpowiada osobie ćwiczącej- aby się nie zniechęcić i nie sprawić sobie niepotrzebnie bólu.